Gdzie uwaga, tam energia.

Pracując z ludźmi zwykle na pierwszy plan wychodzi temat skupienia się na Tu i Teraz, co jest szczególnie ważne, gdyż energia podąża za naszą uwagą. Będąc 100% w obecnej chwili mamy możliwość coś doświadczyć, a najlepszym nośnikiem rozwoju jest właśnie doświadczanie. Jeśli myślami jesteśmy gdzieś w innych miejscach lub przy innych rzeczach, które w głowie mielimy to realnie tam jest energia, a nie tu przy realizowanym temacie. Dobrym tego przykładem są relacje z dziećmi, które naturalnie są mistrzami świadomości, ekspresji i witalności. Jeśli mój 5-letni syn robiąc fantastyczne papierowe wycinanki woła „Tato, tato zobacz !!!”, a otrzymuje odpowiedź „Zaraz”, „Później”, „Jestem zajęty”, to po paru chwilach mamy eskalację, płacz i dłuższe uspakajanie dziecka. Wystarczy za pierwszym razem po prostu spojrzeć na dziecko z uważnością, a ono to poczuje, dostanie co chciało i działa dalej w spokoju.

Uwaga jest jak reflektor, który rzuca światło na ludzi, rzeczy, wydarzenia wokół nas, a z tym światłem idzie energia. Pewnie każdy spotkał takie osoby, które wchodząc do pomieszczenia przynoszą ze sobą promienność, spokój, łagodność i radość. Przebywając z nimi życie wydaje się proste i lekkie, gdyż ich żarówa świadomości promienieje jasno i klarownie. Z drugiej strony, jeśli światło jest słabe zaczyna rzucać mroczne, upiorne cienie na sprawy wręcz je deformując i niosąc ze sobą mylne informacje. Naturalną konsekwencją takiej postawy jest nieporozumienie, zamieszanie oraz ból.

Mamy wybór, co chcemy wspierać, a jakość naszej uważności determinuje jakość naszego życia. Dobrym ćwiczeniem jest skupić się w pełni na odczuciach podczas jedzenia. Wczuć się w zapach, wygląd, smak świeżej maliny czy rogalika czekoladowego przepijanego cappuccino. Zrobić z tej czynności ucztę zmysłów i dać całemu ciału nowe doświadczenie.

Innym rytuałem pomagającym utrzymać uważność są ćwiczenia relaksacyjne. Każdy ma swoje ulubione. Ja praktykuje możliwie codziennie Qigong, podczas których pozwalam na swobodny przepływ myśli synchronizując przy tym ruch ciała. Skupiając się na swoim oddechu obojętnie obserwuję przepływające myśli. Nie łapię się ich, nie wchodzę w nie, ale i nie odpycham żadnego obrazu, gdyż w ten sposób dałbym mu energię do powrotu ze zwiększoną siłą. Myśl jest bytem energetycznym, a ta kompulsywna, natrętna wynikająca na przykład z przeszłości ze swej natury może dać tylko przeżycia znane z przeszłości. Po prostu obserwuje je w sposób beznamiętny wczuwając się w moje ciało, balansując i regularnie oddychając, co wywołuje stan spokoju, spełnienia i błogości.

Kontakt z naturą jest kolejną wspaniałą formą odpoczynku, która ułatwia wejście w Tu i Teraz. Zapewne znane są każdemu stany zachwytu i radości pojawiające się wtedy, gdy jednoczysz się w bezdechu z pięknem gór czy otchłanią oceanu rozlewając swoją uważność na wszystko co jest wokoło. Wtedy spontanicznie pojawiają się nowe pomysły, inspiracje dające silne doświadczenie głęboko pozostające w naszej pamięci.

Podsumowując, jeśli się chwilę zastanowić to nie ma nic bardziej ważnego w życiu niż uważność, gdyż dzięki niej tworzymy trwałe relacje, rozwijamy się, przeżywamy wspaniałe chwile, smakujemy i świętujemy życie. Czego wszystkim życzę :).

Zobacz również: https://kubio.business.site/